بازگشت زنان راننده در مسیر برابری

در روزهایی که ناوگان حمل‌ونقل عمومی تهران با کمبود نیروی انسانی مواجه است، خبرهایی از بازگشت تدریجی زنان به جایگاه راننده اتوبوس در پایتخت، امیدهای تازه‌ای برای تحول اجتماعی و تساوی فرصت‌ها ایجاد کرده است. درحالی‌که مشهد و بیرجند تجربه موفقی در به‌کارگیری رانندگان زن داشته‌اند، اکنون مقامات شهری تهران نیز با نگاهی مثبت، بار دیگر به این ایده پرداخته‌اند.

نگاهی به گذشته؛ از آغاز تا توقف

اولین بار در سال ۱۳۸۶ بود که شرکت واحد اتوبوسرانی تهران تصمیم گرفت زنان را به‌عنوان راننده در خطوط بی‌آرتی به کار بگیرد. در همان سال، ۱۵ زن باتجربه تحت آموزش‌های تخصصی قرار گرفتند و به‌عنوان راننده مشغول فعالیت شدند. با این حال، دو سال بعد، بسیاری از این زنان، از جمله فرحناز شیری که نماد این تحول اجتماعی بود، به دلایل نامشخص از کار کنار گذاشته شدند. اگرچه او با حکم دیوان عدالت اداری به کار بازگشت، اما مسیر فعالیت دوباره‌اش هموار نبود.

زخم‌های باز و امیدهای نو

سال‌ها گذشت و پرونده رانندگان زن به حاشیه رفت، اما این روزها، زمزمه‌هایی از تغییر به گوش می‌رسد. حبیب کاشانی، عضو شورای شهر تهران، به‌طور رسمی خواستار حذف محدودیت جذب راننده زن شد و حمایت‌هایی نیز از سوی نهادهای انتظامی، مانند پلیس راهور فراجا صورت گرفت. طبق آمار، بیش از ۳۴۰ زن دارای گواهینامه پایه یک در تهران وجود دارند و بسیاری از آن‌ها در حال حاضر در جاده‌های کشور، پشت فرمان کامیون یا اتوبوس هستند.

حمایت از تصمیمی ملی

سردار تیمور حسینی، رئیس پلیس راهور، نه‌تنها مخالفتی با این روند ندارد بلکه آن را گامی مثبت در جهت اشتغال‌زایی و تحقق عدالت شغلی می‌داند. وی با تأکید بر دقت بالاتر رانندگان زن، اعلام کرده است که پلیس آماده همکاری کامل با شهرداری در این خصوص خواهد بود.

در میان صحبت‌های مسئولان، یک نکته مهم نیز مورد توجه قرار گرفته است: بازبینی قوانین داخلی شهرداری برای هموارسازی مسیر جذب زنان راننده. اگر این موانع حقوقی رفع شود، زمینه برای حضور دوباره‌ی زنان در خطوط اتوبوسرانی شهری کاملاً فراهم خواهد بود.

تجربه‌ای جهانی با نگاه محلی

شهرهای مختلف جهان سال‌هاست از حضور زنان در ناوگان حمل‌ونقل عمومی استقبال کرده‌اند. در ایران نیز، نمونه‌هایی مانند مشهد و بیرجند نشان داده‌اند که این رویکرد کاملاً موفق و قابل اجراست. تجربه رانندگانی مانند ژاله شندری و کریمدادی در این شهرها، مهر تأییدی بر قابلیت‌ زنان برای ایفای نقش فعال در این حوزه است.

راهکار جایگزین برای خدمات شهری

در شرایطی که ناوگان هنوز با کمبود اتوبوس و راننده مواجه است، برخی شرکت‌ها راه‌حل‌هایی مانند رنت هفتگی اتوبوس را به‌عنوان راهکار موقت اما مؤثر مطرح کرده‌اند. این خدمات با پوشش سفرهای گروهی، شرکتی و گردشگری، می‌تواند تا زمان تکمیل نیروی انسانی و تجهیز ناوگان، کمک شایانی به مدیریت شهری باشد.

جمع‌بندی

بازگشت زنان به خطوط اتوبوسرانی تهران، نه فقط نشانه‌ای از پیشرفت در عرصه عدالت شغلی، بلکه گامی در جهت بهبود کیفیت خدمات حمل‌ونقل عمومی است. اکنون زمان آن رسیده است که با بازنگری در قوانین و حمایت جدی، به زنان فرصت داده شود تا سهم خود را از توسعه شهری ایفا کنند.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

مایلید به گفتگو بپیوندید؟
ما دوست داریم شما هم در این بحث شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

15 − 14 =